| |
|
|
| |
Historia Tierparka do 2002 |
|
| |
 W dniu 1 czerwca 1954 Ogród Zoologiczny w Cottbusie (Tierpark Cottbus)
po raz pierwszy otworzył swoje bramy. W przepięknym miejscu między
Sprewą a parkiem "Branitzer Park" w krótkim czasie powstał zwierzyniec z
rodzimymi zwierzętami, zwłaszcza dzięki znacznemu wsparciu przez
"Nationales Aufbauwerk" i zaangażowaniu obywateli.
Pod kierownictwem Dipl.-Biol. Erharda Frommhold (1956-1963) zwierzyniec
w Cottbusie awansował do uznawanego przez państwo Zoo – na razie jako
jednego z ośmiu w NRD. Jako następca Dipl.-Biol. Kunza Rauschert
(1963-1966) stanowisko dyrektora objął Dipl.-Biol. Klaus Jacob
(1966-2002), który w kolejnych dziesięcioleciach miał decydujący wpływ
na kształtowanie Ogrodu Zoologicznego.
Po otwarciu budynku dla drapieżników w roku 1968 do Cottbusu wprowadziły
się lwy, tygrysy i niedźwiedzie, a rok później, w 1969 r. przybył
pierwszy słoń (Sundali). Wkrótce powstały obszerne kolekcje gęsi, kaczek,
bocianów i innych ptaków wodnych, z których pomyślnej hodowli Ogród
Zoologiczny w Cottbusie szybko stał się znany.
Pierwsze chowy z tego czasu to flaming chilijski (1977) i
zachodnioafrykański koronnik czarny (1979).
Kamieniem milowym w niemieckiej historii ogrodów zoologicznych był
pierwszy zjazd na nowo połączonego Stowarzyszenia Niemieckich Dyrektorów
Ogrodów Zoologicznych (Verband Deutscher Zoodirektoren) w Niemczech
wschodnich, na który zapraszał Ogród Zoologiczny w Cottbusie w roku
1993. Następnie dzięki wsparciu miasta Cottbus, różnych przedsiębiorstw
i założonego w roku 1994 Stowarzyszenia Wspierającego Ogród Zoologiczny
(Tierpark-Förderverein) powstały nowe budowle: budynek administracji i
socjalny (1991), skała dla pingwinów (1993), budynek dla jeżozwierzy i
surykatek (1993), powiększenie budynku dla ptaków bocianowych (1999),
budynek dla małp gibonowatych (1997).
Gdy Klaus Jacob przeszedł na emeryturę w roku 2002, jako następca został
powołany Dr. med. vet. Jens Kämmerling.
Źródło: oficjalna strona
Tierparka Cottbus (2016)
|
|
|
|
|
