|
Wszystko zaczęło się w roku 1795 kiedy to w wąwozie utworzono wodospad,
fontannę i grota, aby uatrakcyjnić dawny teren krajobrazu leśnego. 133
lata później, miłośnik zwierząt Bruno Schulz uczynił to miejsce z
wydzierżawioną restauracją przy wodospadzie, ulubionym miejscem
wycieczkowym. Jego dzieło życia zostało 1945 roku doszczętnie zniszczone
przez naloty SS. W roku 1957 syn Brunona Schulza, Günter Schulz
rozpoczął odbudowę parku i późniejszego Ogrodu Zoologicznego Eberswalde.
W 1989 roku kierownictwo
Ogrodu Zoologicznego przejął Dr. Bernd Hensch. Wówczas pojawiają się
nowe zadania: edukacji ekologicznej, wychowania pedagogicznego, ochrony
przyrody i zwierząt jak i biologiczne badania naukowe. Naturalnie
urządzone wybiegi dla zwierząt, ciekawe oferty spędzania wolnego czasu,
usługi dla osób niepełnosprawnych, a przede wszystkim interesujące
zwierzęta z pięciu kontynentów to główne zalety parku. W roku 2000 Ogród
zoologiczny w Eberswalde został ukoronowany przez miedzynarodową jury
mianem “ najlepszego małego ogrodu zoologicznego Niemiec”. Jest to
ogromne wyróżnienie a zarazem wielkie zobowiązanie na przyszłość.
Mała kronika i więcej…
Wodospad i park dzikich
zwierząt zostały stworzone w 1795 roku przez Davida Schicklera, wzdluż
położonych na zachód od Zainhammer wodospadów – w dzisiejszym Ogrodzie
zoologicznym Eberswalde. Ten obszar leśny ze swoimi mostami,
wodospadami, fontannami, altankami i grotami, był już wtedy wyjątkowym
punktem wycieczkowym. Otwarcie nowej lini kolejowej Berlin-Eberswalde
w1842 roku, przyczyniło się do napływu nowych turystów. Franz Mücke,
dyrektor muzyczny wybrał ten wodospad w 1847 roku na wielki,
brandenburski koncert śpiewaków, który w kolejnych latach stał się
tradycją. Na cześć zmarłego dyrektora postawiono w 1863 roku pomnik
„Franz Mücke“.
Dzięki Brunononowi
Schulcowi, który w 1928 przejął restaurację przy wodospadzie, obszar ten
zaczął rozwijać się w kierunku parku zwierzęcego. Schulz planował
przestronne a przede wszystkim ciekawe miejsce turystyczne, graniczące z
małym parkiem dla dzikich zwierząt. Znajdowało sie w nim ok. 20
miejscowych dzikich zwierząt. W kolejnych latach miejsce to stało się
absolutnym magnesem przyciagającym turystów. Przyczyniła się do tego
świetnie prosperująca restauracja oraz pojawienie się w nim nowych
gatunków zwierząt takich jak: łyski, bociany, lisy, łasice, szopy
pracze, jelenie szlachetne, daniele i wiele innych.
Zniszczenie i odbudowa
Dzieło życia
Brunona Schulza zostało 24 kwietnia 1945 roku doszczętnie zniszczone.
Naloty SS zniszczyły doszczętnie cały park i restaurację. Odbudowa parku
z wodospadem była cześcią drugiego pięcioletniego planu byłej
Niemieckiej Republiki Demokratycznej do roku 1960.
To syn Brunona
Schulza przejął w 1957 roku planowanie i późniejsze projektowanie
Miejscowego Parku. Już na rok po rozpoczęciu budowy powstały pierwsze
wybiegi dla zwierząt, ogrodzenie parku oraz budynek mieszkalny
dyrektora.
Lata powojenne i polityczny przełom
Pod kierownictwem Güntera
Schulza, park ten stał się ogrodem zoologicznym na wysokim poziomie.
Dzięki udanej hodowli między innymi lwów, tygrysów, pum, lampartów,
niedźwiedzi, później także małp, zmieniono jego nazwę z Miejscowego
Parku na Ogród Zoologiczny Eberswalde.
W kwietniu 1989 roku
dyrektorem Ogrodu Zoologicznego Eberswalde został dr. Bernd Hensch. Po
zakończeniu swoich studiów biologicznych na Uniwersytecie Humboldta w
Berlinie od 1981 roku zajmował on stanowisko asystenta naukowego, a od
1983 roku zastępcy dyrektora byłego parku. Do głównych zadań takich jak
hodowla dzikich i domowych zwierząt doszły nowe, takie jak: edukacja
ekologiczna, wychowanie pedagogiczne, ochrona przyrody i zwierząt jak i
biologiczne badania naukowe. Jako materiał budowlany wykorzystano
jedynie surowce naturalne: kamienie, drewno dębowe i akacjowe. Betonowe
mury i metalowe ogrodzenia zostały wymienione na takie, które nie
utrudniają obserwacji zwierząt. Celem bylo stworzenie jak najbardziej
naturalnego parku z odpowiednimi, oryginalnymi szczegółami i
interesującymi zwierzętami pięciu kontynentów.
Zoo i park edukacyjny
Dzięki
przeorganizowaniu Ogrodu Zoologicznego Eberswalde na park edukacyjny z
„Zieloną Szkołą“, wzrosła liczba narodzin zwierząt oraz liczba
odwiedzających. W roku 1990 park odwiedziło 160.000 turystów a w 2009
było ich już 250.000
Zoo Eberswalde
reprezentuje rownież międzynarodowe zadania EEP (Europejski Program
Hodowli dla Podtrzymania Gatunków). Jako mała Arka Noego trzymamy
zwierzęta domowe i dzikie zagrożone wyginięciem oraz prowadzimy dla nich
programy hodowlane.
Mała
kronika
1958
Ponowne otwarcie „Miejscowego Parku“.
1961
Budowa wybiegu dla lampartów.
1963
Uroczyste otwarcie budynku dla lwów z pierwszym małym wybiegiem, budowa
placu zabaw.
1964
Wybieg dla kucyków, budowa restauracji.
1965
Powstaje kuchnia do przygotowywania pokarmu dla zwierząt oraz spichlerz,
wybieg dla osłów, owiec, kóz, budynek dla koczkodanów rudych, budowa
kraty przy wyjściach z wybiegu danieli.
1966
Woliera dla puszczyków i płomykówek zwyczajnych, budowa drewnianego
mostu prowadzącego przez staw.
1967
Wybieg dla tchórzy zwyczajnych, szopów praczy, muflonów i lam.
1969
Otwarcie restauracji Ogrodu Zoologicznego w 20. rocznicę NRD.
1973
Wybieg dla tygrysów bengalskich.
1976
Woliera dla puchaczów europejskich.
1980
Mały wybieg dla tygrysów syberyjskich.
1981
Wybieg dla jaków i wapitis.
1982
Przebudowa parku – początek administracji zoo.
1984
Woliera dla orła przedniego.
1985
Grota dla ostronosów – Renowacja wybiegu dla kun leśnych i domowych.
1986
Wybiegi dla lisów rudych i polarnych.
1987
Woliera dla dzikich kotów europejskich oraz dla rysi europejskich.
1989
Dr. Hensch przejmuje stanowisko dyrektora.
1990
Założenie Stowarzyszenia Przyjaciół i Fundatorów Zoo Eberswalde.
1991
Staw (rozpoczęcie trzyletniej odnowy) – dostosowanie ścieżek dla osób
niepełnosprawnych.
1992
Budowa wybiegu dla wielbłądów dwugarbnych i jaków, pierwsza wolnożyjąca
grupa małp w zoo (marmozety zwyczajne), nowy most, gołębnik oraz
ogrodzenie dla wietnamskich świń zwisłobrzuchych, powstaje duży plac
zabaw.
1993
Budowa wybiegu dla lam i zebr – budowa woliery dla sów śnieżnych – trzy
ogrodzenia dla małp saki, tamaryn białoczubych i lemurów katta w
kooperacji z berlińskim instytutem do badań zwierząt dzikich i
zamieszkujących zoo – nowa organizacja ogrodzenia dla dzików –
rekonstrukcja starego Pomnika Śpiewaków – budowa klatki dla marmozety
lwiej, woliery dla puchaczów i wybiegu dla antylop nilgau.
1994
Ogrodzenie dla kun domowych, nowa stajnia dla żubrów, nowe ogrodzenie
dla jeżozwierzy, wybieg dla gepardów – szklany budynek dla flamingów z
wybiegiem – wybieg dla tygrysów został po raz pierwszy powiększony i
przebudowany, – przebudowa stawu zakończona, powstają dodatkowo dwie
fontanny i dwie wyspy – druga grupa małp żyjaca na wolności w zoo
(lemury białoczelne).
1995
Budowa ogrodzenia dla zwierząt domowych, nowego ogrodzenia dla lemurów
katta jak i woliery dla sępow płowych – otwarcie wyremontowanej
restauracji „Brauner Bär“, rekonstrukcja restauracji.
1996
Budowa wybiegu dla pingwinów – przebudowa budynku dla jeleni
szlachetnych na budynek dla antylop i zebr – budowa wybiegu dla czarnych
lampartów – początek trzymania nieświszczuków pod gołym niebem – budowa
nowych pomieszczeń sanitarnych oraz toalet, budowa woliery dla orła
stepowego.
1997
Przyjęcie Dr. Henscha do Zwiazku Niemieckich Dyrektorów Zoo – nowy
wybieg dla lemurów wari.
1998
Otrzymanie wyróżnienia ekologicznego za innowacyjny projekt oszczędzania
energii/ budynek puszczy z docentralistycznym ciepłownictwem do
wszystkich pomieszczeń dla zwierząt, jak i budynku gospodarczego –
otwarcie budynku puszczy – plac zabaw z pierwszym wiszącym mostem w
Eberswalde, spadziste i wysokie zjeżdżalnie, „Ochota na zoo“- dzieci,
mlodzież, „prominentni“ przy pracy i rozmowie (akcja ta stała się
coroczną tradycją) – wspólny wybieg dla niedźwiedzi brunatnych i wilków
– pięć nowych pawilonów edukacyjnych na temat ekologii – rozpoczęcie
przebudowy parku na park edukacyjny.
1999
Otwarcie Szkoły Zoo „Bajecznej willi“ – budowa najbardziej ekscytującego
wybiegu dla lwów na całym świecie – zakończenie przebudowy zoo na „Zoo
bez barier” to znaczy całkowicie przystosowane dla osób
niepełnosprawnych i starszych – budowa wybiegu dla kangurów, z
możliwością przejścia przez niego oraz wybiegu dla binturongów – duża
woliera dla bielików amerykańskich.
2000
Ogród Zoologiczny Eberswalde został ukoronowany przez miedzynarodową
jury mianem “ najlepszego małego ogrodu zoologicznego Niemiec” –
otwarcie oficjalnego urzędu stanu cywilnego w Szkole Zoo – powstaje
ogrodzenie dla wydr karłowatych i woliera dla puszczyków mszarnych –
trzynogi wilk otrzymuje własny wybieg w zoo – otwarcie Muzeum Zoo –
uroczyste otwarcie budynku dla antylop nilgau, antylop garna, żurawi –
remont budynku dla gibonów i ich ogrodzenia, renowacja wysepki na stawie
i mostu.
2001
Ogrodzenie dla małp saimiri – wybieg dla reniferów – uroczyste otwarcie
cmentarza dla wymarłych gatunków zwierząt – brukowanie ścieżek dla
odwiedzających (wszystkie ogrodzenia dla zwierząt są osiagalne na wózku
inwalidzkim, bądź z wózkiem dziecięcym).
2002
„1 Długa Noc Zoo“ z kinem pod gołym niebem – powstaje szklany pawilon
dla ostronosów.
2003
Uroczyste otwarcie Ulicy Zoo – budowa obiektu połuniowoamerykańskiego ze
szklanym pawilonem.
2004
Angela Merkel chrzci w zoo pingwina – remont mostu i jego nowa
organizacja -budowa naturalnego piecyka „Zum Lauschigen Hans“ – nowa
wieża widokowa przy ogrodzeniu dla gibonów – budowa wspólnego budynku
dla lam, ostronosów, nandu i capibar -trzecia wolnożyjaca grupa małp w
zoo (lemury katta).
2005
„Pierwsza noc afrykańska” – okazała się całkowitym sukcesem i przeszła
do corocznej tradycji – wprowadzenie tras zoo, 1 wyścig z Zoo Eberswalde
do Zoo Rostock ponad 320 km przynosi 30.000 € na cel zoo – remont
budynku socialnego z uzyskanych pieniędzy.
2006
25- letna rocznica pracy dyrektora dr. Henscha – TV-Zoo przy każdym
łóżku szpitalnym jak i na żywo w internecie – otrzymanie znaku jakości
na międzynarodowej giełdzie turystycznej w Berlinie.
2007
Uroczyste wystawienie popiersia z brązu byłego dyrektora parku i
honorowego obywatela miasta Eberswalde Güntera Schulza – nowe terrarium
dla węży i żółwi w budynku puszczy.
2008
Duży festyn – zoo świętuje swoje 80- lecie – „1 wyścig rowerowy na rzecz
Zoo Eberswalde” przez powiat Barnim, który przynosi 40.000 € datku na
rzecz zoo – uroczyste otwarcie wybiegu dla tygrysów syberyjskich z
krajobrazem lodowcowym i lodowcowego placu zabaw ze ścieżką klimatyczną
– rekonstrukcja ogrodzenia dla gepardów.
2009
Budowa szklanego ogrodzenia dla węży i żółwi w budynku puszczy. Starosta
powiatu Barnim Bodo Ihrke, podpisuje wspólnie z burmistrzem miasta
Eberswalde Friedhelmem Boginskim umowę, o trwałym współfinansowaniu Zoo
Eberswalde przez powiat Barnim.
Pierwsze
znaczące przychówki w Zoo Eberswalde (od przełomu politycznego)
1991 ara czerwona, marmozeta zwyczajna, lew afrykański
1994 niedźwiedź brunatny, nandu, wielbląd dwugarbny, kangur,
ararauna
1995 tamaryna białoczuba, lemur białoczelny
1996 nieświszczuk
1997 springbok, czarny lampart, orzeł stepowy
1998 pingwin humboldta, wilk europejski
1999 miko czarny
2001 zebra stepowa, megachiroptery, bocian biały, saki białolica
2002 bielik amerykański, renifer, pyton tygrysi
2003 gibon
2004 agama, lemur katta
2005 saimiri wiewiórcza, koronnik czarny
2006 ara zielonoskrzydła, tamaryna czerwonobrzucha
2007 żółwie
2008 lemur wari
2009 nieświszczuk, mara patagońska, lorysa górska, serwal
2010 świstak, lampart chiński
Źródło: oficjalna strona
Zoo Eberswalde (2016)
|
|